01.09.1971 tarihinde yürürlüğe giren ve
yaklaşık 32 yıl süreyle uygulanan
1475
sayılı İş Kanunu
, zaman zaman yapılan
değişikliklere karşın çağdaş gelişmeleri
yeterince yansıtamadığı gibi, içerdiği bazı
hükümler uygulamada önemini tümüyle
yitirmişti. Çalışma yaşamını yakından
etkileyen ekonomik, sosyal ve siyasal koşullar,
Türkiye Cumhuriyeti’nin iş hukuku alanında
yetmiş yıla yaklaşan birikimi, uygulamada
karşılaşılan sorunlar, esnekleşme gereksinimi,
Avrupa Birliği ve Uluslararası Çalışma Örgütü
normlarına uyum sağlama zorunluluğu
ve ülkemizin gelişen ihtiyaçlarına cevap
verebilmesi amacıyla mevcut İş Kanununda
bazı değişiklikler yapılması yerine yeni bir iş
yasasının hazırlanmasını zorunlu kıldı.
1475 sayılı İş Kanunu, kıdem tazmnatı le lgl hük-
mü harç yürürlükten kaldırılarak; çalışma hayatını
yakından etkleyen ekonomk ve syasal koşullar ve
uygulamada karşılaşılan sorunları dkkate alarak
AB ve ILO normlarına uyumlu, gelşen şartlara uyum
sağlayacak ve ülkemzn htyaçlarını karşılayacak
çağdaş br ş kanunu yaptık.
Asıl şveren-alt şveren lşksnn tanımı un-
surlarıyla brlkte açıklanmıştır. Asıl şveren şçlernn
alt şveren yanında çalışamayacağı düzenlenmş,
sorumluluklar paylaştırılmıştır. En önemls alt ş-
verende ayrı br şveren olarak kabul edlmştr. Asıl
şveren-alt şveren lşksnn kurulma şartları, alt ş-
verene at şyernn bldrm, tescl, alt şverenlk söz-
leşmesnde bulunması gereken hususlar yönetmelk-
le düzenlenmştr.
4857 SAYILI YENİ İŞ KANUNU YÜRÜRLÜĞE GİRDİ
5
2002-2014 FAALİYETLERİMİZ
Özel Bülten
3